29 listopada uczniowie klas I c i II a wzięli udział w spotkaniu z okazji andrzejek. Andrzejki to znany wszystkim zwyczaj wróżenia obchodzony w wigilię św. Andrzeja, czyli 29 listopada. Tradycja andrzejkowych wieczorów sięga zamierzchłych czasów. Pierwsze wzmianki o tym święcie pochodzą z XVI w. . Choć andrzejkowe wróżby przeprowadzane są w wigilię św. Andrzeja, nie trudno odgadnąć, że popularna tradycja nie ma chrześcijańskiego rodowodu. Kościół potępiał wszelkiego rodzaju praktyki wróżbiarskie, kojarzone z ciemną magią i nieczystymi siłami. Dziś nie do końca wiadomo, jaki jest dokładnie rodowód andrzejkowych zabaw, ale można skojarzyć je z ludowymi obrzędami matrymonialnego wróżenia, które były charakterystyczne np. dla obchodów dziadów. Można przypuszczać, że początkowo matrymonialne wróżby miały bardziej intymny charakter i były przeprowadzane w zaciszu domu, a dopiero z czasem stały się okazją do spotkań, wesołych zabaw i wspólnego wróżenia.
Dziewczynki i chłopcy chętnie brali udział we wszystkich przygotowanych zabawach. Każdy mógł dowiedzieć się, co czeka go w przyszłości: szczęście, pieniądze, pech czy może jakaś inna niespodzianka.
Czy wiesz, że…
- Wróżby andrzejkowe przeznaczone były głównie dla dziewcząt. Odpowiednikiem dla kawalerów, były katarzynki obchodzone w wigilię św. Katarzyny, czyli 24 listopada.
- Najpopularniejszą wróżbą andrzejkową w Polsce jest lanie wosku przez dziurkę w kluczu do zimnej wody.
Joanna Hamal – wychowawczyni klasy I C
Dorota Konarska – wychowawczyni klasy II A
Katarzyna Kubik – nauczyciel współorganizujący kształcenie w klasie II A
