Szkoła Podstawowa nr 2
im. Leonida Teligi w Kamieniu Pomorskim

Nasze dziecko mówi - cz. 8

Ślimak, ślimak, pokaż rogi
Dam ci sera na pierogi
Jak nie sera to kapusty
Od kapusty będziesz tłusty.

Zapraszam Cię do zabawy z makaronem

Sprawność aparatu artykulacyjnego jest niezwykle ważna dla wyrazistości naszych wypowiedzi. Ćwiczenia logopedyczne uzależniane są od realizacji określonego celu. Ćwiczenia powinny być prowadzone codziennie (kilka razy w ciągu dnia) przez 5-10 minut. Należy jednak pamiętać, że czas trwania i liczbę powtórzeń trzeba dostosować do indywidualnych możliwości dziecka.

Ćwiczenia staramy się urozmaicać, prowadzić w formie zabawowej głównie z dziećmi młodszymi. Wykorzystujmy naturalne sytuacje życiowe, które w sposób nieuświadomiony przyczyniają się do usprawnienia narządów mowy i tym samym dadzą dziecku radość z mówienia.

Oto kilka przykładów tego, jak w zabawny sposób można pomóc naszym dzieciom w zdobywaniu sprawności prawidłowej artykulacji.

  • Razem z mamą lub tatą ugotuj makaron "nitki". Makaron posłuży do bardzo lubianej przez dzieci zabawy:
    • chwyć jedną "nitkę" wargami i wciągaj ją do buzi,
    • kręcąc językiem, oplataj go makaronem dookoła.
  • Po posiłku pozwólmy dziecku oblizać talerz. To ćwiczenie mniej eleganckie, za to bardzo skutecznie gimnastykuje język, pomaga też przy jego pionizacji.
  • Posmarujmy dziecku wargi miodem, dżemem, kremem czekoladowym itp. i poprośmy, aby zlizało to dokładnie.
  • Jeśli dziecko dostało lizaka zaproponujmy, aby lizało go unosząc czubek języka ku górze (pionizacja).
  • Dmuchanie na talerz z gorącą zupą, żucie pokarmów, chuchanie na zmarznięte dłonie, cmokanie, a nawet wystawianie języka to też ćwiczenia aparatu artykulacyjnego.
  • Zasysanie płatków kukurydzianych rurką – dziecko przykłada rurkę prostopadle do leżących na talerzu płatków , zaciąga powietrze i przenosi płatki na inny talerzyk (ćwiczenia artykulacyjne wzmacniające mięsień okrężny ust).
  • Dmuchanie w słomkę i robienie bąbelków w wodzie, trudniejszym zadaniem jest np. w kisielu (ćwiczenia oddechowe wzmacniające mięsień okrężny ust).
  • Po umyciu zębów proponujemy dziecku liczenie zębów w ten sposób, aby czubek języka dotknął każdego zęba osobno (ćwiczenie wykonujemy przy szeroko otwartych ustach).
  • Podczas rysowania poprośmy dziecko, aby narysowało językiem kółko (dookoła warg) lub kreseczki (od jednego do drugiego kącika ust).
  • Kiedy dziecko ziewa poprośmy, aby ziewnęło jeszcze kilka razy, zasłaniając usta.

Ziewanie to bardzo głęboki oddech. Pomaga nam w wymianie gazowej, pozbywamy się wówczas nagromadzonego dwutlenku węgla, przyjmujemy tlen. Jednocześnie rozciągane są mięśnie oddechowe, mięśnie klatki piersiowej, brzucha, międzyżebrowe. Ziewanie usprawnia ruchomość podniebienia miękkiego oraz trenuje mięśnie odpowiedzialne za unoszenie i obniżanie żuchwy.

Wioletta Ryłko – logopeda, terapeuta miofunkcjonalny

Obraz autorstwa Freepik